15. Markizaat uit Deinze
Het witte torentje in de Tolpoortstraat is het laatste zichtbare restant van het Deinse markizaat, een residentie van de markies. In 1625 werd de heerlijkheid van Deinze verheven tot markizaat. Het gebouw, waarvan dit torentje nog een overblijfsel is, is opgetrokken door Maximiliaan-Antoon van Merode, markies van Deinze, omstreeks 1652.
Deze adellijke familie bleef verder ca. 160 jaar in het bezit van het markizaat en de titel. Daarna werd J.B. Ottevaere eigenaar van dit gebouw in 1816 en trok een verbindingsgebouw op tussen de twee hoektorens. Tussen 1905 en 1918 was het de verblijfplaats van Franse kloosterzusters. Na Wereldoorlog I werd het nu nog bestaande deel omgebouwd tot postkantoor en ambtswoning van de postontvanger. Het andere deel, samen met een van de torens, werd in 1972 afgebroken om plaats te maken voor een flatgebouw.
Het resterende gedeelte is altijd gevrijwaard door de post. Met de verbouwingen tot nieuwe winkelruimte stootten archeologen op de funderingen van dit 17e-eeuwse markizaat.
In het winkelpand zijn deze funderingen zichtbaar gelaten.
Deze adellijke familie bleef verder ca. 160 jaar in het bezit van het markizaat en de titel. Daarna werd J.B. Ottevaere eigenaar van dit gebouw in 1816 en trok een verbindingsgebouw op tussen de twee hoektorens. Tussen 1905 en 1918 was het de verblijfplaats van Franse kloosterzusters. Na Wereldoorlog I werd het nu nog bestaande deel omgebouwd tot postkantoor en ambtswoning van de postontvanger. Het andere deel, samen met een van de torens, werd in 1972 afgebroken om plaats te maken voor een flatgebouw.
Het resterende gedeelte is altijd gevrijwaard door de post. Met de verbouwingen tot nieuwe winkelruimte stootten archeologen op de funderingen van dit 17e-eeuwse markizaat.
In het winkelpand zijn deze funderingen zichtbaar gelaten.
